رد روم یا اتاق قرمز (red room) یک شایعه اینترنتی دیگه هست که بهش برخورد کردم. من مدت‌ها پیش مطلبی رو در باب دروغ بودن عروسک لولیتا نوشته بودم. حالا نظر خواننده‌ای در اون پست که به رد روم اشاره کرده بود منو وا داشت که در اولین فرصت بعد از سبک شدن درسام به واقعی نبودن این شایعه بپردازم.

رد روم اتاقی هست که ادعا می‌شه در دارک وب (یا وب سیاه) وجود داره. خلاف‌کارانی انسان‌های بی‌گناه رو می‌دزدن و به اتاق قرمز می‌برن. در اون جا به صورت زنده شکنجه اون فرد رو برای افرادی که پول دادن پخش می‌کنن و حتی تماشاگران می‌تونن دستور بدن که چه کارهایی به دست شکنجه‌گر انجام بشه.

من در ویدئو یوتیوبم به شکل ریزتر و جزئیتری به این مسئله پرداختم. اما در این جا خلاصه و لب کلام رو می‌نویسم.

اول از همه باز هم خلاصه چیزی که در پست لولیتا نوشتم رو می‌گم. ما برای ادعاهای جنایی باید مدرک معتبر داشته باشیم، و هیچ منبع معتبری درباره وجود رد روم چیزی ننوشته و سندی نداده. برعکس منابع حرفه‌ای‌ای که من زیرتر می‌ذارم خبر از دروغ بودن چنین چیزی دارن. منابع معتبر هم روزنامه‌های مشهور هستن نه وبلاگ‌ها و وبسایت‌های معمولی. اگه به مطالب چنین وبسایت‌هایی اعتماد دارین باز پست عمو قناد آدم فضایی است رو معرفی می‌کنم.

دوم، پخش زنده یا لایو استریم در شبکه تور امکان‌پذیر نیست. شبکه تور نه تنها بسیار کندتر از نت معمولی هست، بلکه پروتوکل UDP که برای پخش زنده استفاده می‌شه رو هم پشتیبانی نمی‌کنه. این به این معنیه که از نظر تکنیکی اصلاً امکان لایو گذاشتن نداره. روزنامه سان نوشته:

هیچ شواهدی برای وجود رد روم‌ها نیست... تور نمی‌تواند رد روم‌ها را اجرا کند، چون کندتر از آن است که بتواند پخش زنده را پشتیبانی کند.

از طرف دیگه روزنامه واشنگتن پست در مطلبی رد روم‌ها رو شایعه و باور عامیانه خوند و به نقل از خبرنگار متخصص در دارک نت گفت:

بخش «خیلی سیاه*» وب سیاه وجود ندارند و هیچ‌گاه نداشته‌اند.

پ.ن*: منظور از بخش سیاه دارک وب، همین داستان‌های رد روم و عروسک لولیتا و افسانه‌های مشابه هست.

داستان نهان‌سازی شیطانی در برگردان آهنگ‌ها (یا اسب تراوا موزیک)، مخفی کردن یک سری پیام بد و منفی در موسیقیه که زمانی که آهنگ رو وارونه پخش کنی پیدا می‌شه. این ادعا گویا زیاد پخش شده و از آغاز کنندگانش رائفی‌پور بوده. فقط یک ویدئو حامی این دیدگاه در یوتیوب تا حالا چهارصد هزار ویو خورده اونم طی فقط یک سال.

ادعای اصلی اینه که با پنهان کردن این پیام‌های منفی و شیطانی در آهنگ، افرادی به دنبال تغییر ناخودآگاه مردم هستن تا اون‌ها رو به سمت شیطان و یهود و فراماسونری و هزار چیز دیگه هدایت کنن.

من در این ویدئو علت این پدیده رو توضیح دادم و سعی کردم نشون بدم که چرا کل این ماجرا دروغ هست.

سال‌های اولی که به اینترنت اومده بودم گاهی می‌دیدم که برای تمسخر افرادی که به شدت حزب‌اللهی هستن می‌گن «اینا همونان که عکس خمینی رو تو ماه می‌دیدن». من از ماجرا خبر نداشتم ولی بعدتر فهمیدم که چنین شایعه‌ای در سال‌های اول انقلاب (1357) حسابی در بین مردم پیچیده بوده و بسیاری بهش باور داشتن.

منشا این شایعه برام سوال بود. برای همین رفتم ببینم که آیا او تنها نفریه که در ماه دیده شده؟ و طبق معمول دیدم که نه!

می‌خوام بعضی شایعات گسترده‌شده در ایران رو در این پست فهرست کنم. تعداد این شایعات زیاده و تلاش کردم تنها معروف‌ترین‌هاشون رو بنویسم یا حداقل بهشون اشاره‌ای داشته باشم. بعضی از این شایعات ممکنه تاثیر مستقیم روی رفتار و عادت‌های مردم داشته باشه. امیدوارم بتونم در طول زمان این فهرست رو بهتر کنم.

پیش از همه چیز یک توصیه یک خطی بکنم: اگر به دنبال مطالب علمی هستید، به وب‌سایت‌های فارسی اعتماد نکنید.

وقتی خیلی بچه بودم، یک روز پسر عمم می‌گفت که ‌حملات یازده سپتامبر کار خود آمریکایی‌ها بوده چون اون روز هزاران کارمند یهودی برج‌ها با هم نیومده بودن. من اون زمان باور کرده بودم و برام خیلی جالب بود اما چندین سال بعد فهمیدم که این حرف حقیقت نداره و شایعه‌ای بیش نیست. این روزها بعد از این که بحث کرونای ساخت آمریکا مطرح شد دیدم که بعضی‌ طرف‌دارهای این نظر می‌گن چون یازده سپتامبر کار خود آمریکا بوده، ازش اینم بعید نیست. زمانی که دلیل این ادعاشونو خواستم یا جوابشون همون شایعه نادرست یهودی‌های سر کار نرفته بود، یا یک چیز خیلی جالب‌تر؛ با نگاه به طراحی اسکناس دلار می‌تونین جنایت آمریکا رو اثبات کنید!

من در این مقاله می‌خوام پاسخی به این شایعه جالب بدم.

من در دهه هشتاد وارد وبلاگ‌خوانی شدم. اون زمان‌ها به شدت جملات قصار و آموزنده مد بود و نصف این نقل‌قول‌ها از «دکتر علی شریعتی» نقل می‌شد. من که تو اون سن دهنم باز مونده از این حجم جمله پندآموز از یک نفر! شروع کردم به خوندن کتاب‌هاش تا این جملات جمیل رو توشون پیدا کنم. از کتاب‌خونه بابام کتاب‌های شریعتی رو برداشتم و تک‌تک خوندمشون. فکر کنم سوم راهنمایی بودم که حدود پونزده‌ تا کتابی که ازش داشتیم رو خوندم اما جز تک و توکی از این جملات، چیز دیگه‌ای مشاهده نشد. تقریباً هیچی! تنها چیزی که دستم اومده بود سبک کتابت شریعتی بود؛ سبکی که به هیچ عنوان به نقل‌قول‌هایی که ازش تو وبلاگ‌ها بود شبیه نبود.

من فهمیدم بودم که اکثر این جملات جعلی و اشتباه هستند و این باعث می‌شد که هر وقت می‌دیدم کسی به اشتراکشون می‌ذاره و حس می‌کردم با منظور «من چقدر فهیمم و عوام چقدر احمق» این کار رو کرده؛ عصبانی بشم و غلیان کنم. مثل کسی که جمله «درد من حصار برکه نیست…» رو پست‌ می‌کنه که بگه من چقدر دردم بیشتر از شماست با منبع ماهی سیاه کوچولو بهرنگی! اما حتی نرفته یک کتاب اطفال چند ده صفحه‌ای رو مطالعه کنه که بفهمم این جمله توش نیست.

بعد از وقتی که حس کردم زیاد از حد عصبانی شدم به خودم گفت باید کاری بکنم. من حدود یک سال به صورت جسته و گریخته به تفحص نقل‌قول‌های معروف پرداختم و تا جایی که می‌شد سعی کردم منبع اصلی این جملات جعلی رو پیدا بکنم. البته که نتونستم منبع اصلی بعضی از جملات رو پیدا کنم اما باز هم به طور حتم مطمئنم که اون جملات جعلی هستن.

امیدوارم با این پست به آگاه‌تر کردن فضای وب فارسی کمک کرده باشم.