شلیک میکنیم؛ هرکس افتاد، دشمن بوده.
از وبلاگ میرزاپینوفسکی
- ۲۰/۰۲/۲۷
گفتم: «جهان بی تو یعنی مرگ»
یک عمره رفتی و نمیمیرم.
برگرفته شده از شعر حسین غیاسی
تو هیچگاه برای من دستیافتنی نبودی و من در تمامی مدت با علم به این موضوع تو را دوست داشتم.
الهام گرفته از: فراتر از بودن - کریستین بوبن
با تمام بدنش گریه میکرد؛ آدمبرفیای که عاشق آفتاب بود.
ایدهاش را از این شعر گروس عبدالملکیان گرفته بودم:
به شانهام زدی، تا تنهاییم را تکانده باشی.
به چه دل خوش کردهای؟
تکاندن برف از شانههای آدمبرفی!