سال اول دانشگاه که بودیم، یکی از دوستان نزدیکم با دختری از دانشگاه دیگر در رستوران یا کافه‌ای قرار گذاشته بود. اولین قرارشان بود و کبکش خروس می‌خواند که توانسته قرار بگیرد. گفت اگر چند آهنگ بی‌کلام قشنگ در قرار اول رو کند احتمالاً باکلاس باشد [خودش هم دوست داشت]، بعد از من خواست تا فولدر آهنگ‌هایم را باز کنم تا چند آهنگ انتخاب کنیم.

در میان آهنگ‌ها چشمم به آهنگی از کیتارو خورد. گفتم این آهنگ‌سازِ بسیار معتبر و معروفیست ولی نکته‌اش این‌جاست که همین چند ماه پیش در ایران کنسرت داشته*. اگر می‌خواهی آهنگ بهانه‌ای برای صحبت باشد این بهترین گزینه‌ است. او هم آهنگ را گرفت و برد.

امروز سال‌ها از آن ماجرا می‌گذرد. چند وقت پیش حساب فیسبوک ساخته بودم تا بتوانم از «فروشگاه» فیسبوک برای خرید اجناس دسته دو استفاده کنم. انگار الگوریتم‌های فیسبوک من را به دوستانم نشان داد و یکی یکی درخواست دوستی دادند. امروز آمدم و با کمال تعجب دیدم همان دختر به من درخواست دوستی داده. لبخندی به لبانم آمد و یاد آن خاطرات هجده‌سالگی خنده‌دار افتادم.

بشنویم، 絲綢之路[Silk Road](راه ابریشم) از کیتارو:

دریافت حجم: 2.9 مگابایت

پ.ن*: کیتارو از آهنگ‌سازان محبوب باباست. تا خبر کنسرت کیتارو رو شنید بهم زنگ زد و گفت به تهران می‌یاد تا کنسرت بریم اما کاری پیش اومد و نشد. شاید شما هم کیتارو رو با آهنگ بسیار معروفش  祭[Matsuri](فستیوال) بشناسین. 

دریافت حجم: 12.2 مگابایت

دوست مصری‌ام برای تخته‌بازی آمده بود خانه‌مان. یک سبک تخته نرد مصری یادم داد که شبیهش را ندیده بودم*. میان بازی خواست که آهنگ بگذارم، پرسیدم مصری؟ تعجب کرد. گفت جالب است که آهنگ مصری هم می‌شناسم. پرسید چه خواننده‌هایی را دوست دارم و من گفتم عمرو دیاب، محمد حماقی.. ناگهان دستش را دراز کرد و انگشت اشاره‌اش را طرفم کرد و گفت «او خواننده محبوبم است» بعد پرسید که چه آهنگی‌اش را دوست دارم. گفتم «ما بلاش». بلند خندید و گفت این محبوب‌ترین آهنگم است. بعد گفت که برایش عجیب بود که حماقی را می‌شناسم ولی از آن عجیب‌تر دوست داشتن ما بلاش بود، چون معروف‌ترین آهنگ این خواننده نیست.

بشنویم، ما بلاش (مرو) از محمد حماقی

دریافت حجم: 9.8 مگابایت

پ.ن*: مصری‌ها وقتی جفت شش می‌آورند می‌گویند «دوشش». فکر کنم از «دو شِش» فارسی آمده.

مدت زیادی بود که می‌خواستم این آهنگ رو بذارم ولی برای مشکلات وبلاگ و صندوق ذخیرش، نمی‌تونستم. امروز که می‌ذارمش دیگه حرف‌های گذشته تو دلم نیست، پس نوشته‌ها رو پاک کردم و فقط آهنگ رو می‌ذارم.

بشنویم، سوت پایان از کارن همایونفر.

دریافت حجم: 4.08 مگابایت

این روزها نگرانی را تماماً در صدای مامان حس می‌کنم. غم رفتن من در دل یک مادر احساسی که مدام بغضش را قورت می‌دهد. دانستن این موضوع روانم را می‌خراشد، نمی‌دانم کجا باید خودم را خالی کنم. چند روزیست به این آهنگ گوش می‌کنم. آهنگی که هیچ چیز از معانی‌اش نمی‌فهمم، تنها می‌دانم که درباره مادر است.

بشنویم؛ Les yeux de la mama(چشمان مادر) از کنجی گیراک

دریافت حجم: 14 مگابایت

این آهنگ نیکولاس دی آنجلیس حدودا در سال 93 از محبوب‌ترین آهنگ‌هایم بود و روزی نبود که چند بار گوشش ندهم.

تقدیمش می‌کنم به همه ناشناس‌هایی که تمام این مدت بی هیچ چشم‌داشتی با پیام‌های خصوصی عالی‌شان خوش‌حالم کردند و هیچ راه ارتباطی‌ای نداشتند تا ازشان تشکر کنم. و تشکری دوباره به همه آن‌هایی که در ای‌میل و تلگرام برایم پیام‌های محبت‌آمیز فرستادند. تقدیم به نقطه‌ها، آندرلاین‌، حرف‌های الفبا، دیگر نام‌های مستعار و البته تو مراز که هیچ وقت نفهمیدم معنی نامت یعنی چه.

بشنویم la parfum de eglises (عطر کلیساها) از Nicolas de Angelis

دریافت حجم: 5 مگابایت

داشتم طبق معمول این آهنگ یروما رو وقت درس خوندن گوش می‌دادم، گفتم به اشتراکش بذارم. جالبه چون فهمیدم این فایل رو سال 96 تو بیان آپلود کرده بودم اما تا حالا منتشرش نکردم.

بشنویم، When The Love Falls(چو عشق می‌افتد*) از Yiruma

دریافت حجم: 3.06 مگابایت

پ.ن*: شاید به ترجمم گیر بدید ولی نه چندان!

یکی از زیباترین پیانوهای ایرانی‌ای هست که شنیدم. چه کردی با ما آقای بهزادی.

بشنویم، درخشش امواج* از آرش بهزادی:

دریافت حجم: 3.19 مگابایت

پ.ن*: این آلبوم در کانادا منتشر شده و اسم این آهنگ Glittering Waves هست که می‌شه «امواج درخشان»؛ نمی‌دونم چرا در فارسی به درخشش امواج ترجمش کردن.

گوشم که به این آهنگ گیتار خورد خاطره‌ها هم آمدند. دو سال پیش بود، من و دوستم با ماشین دست دومی که تازه خریده بود از خواب‌گاه روانه شدیم. شنیده بودیم پیتزافروشی خاصی زده شده که با پولی دو برابر، پیتزاهایی می‌دهد چندین برابر یک پیتزا معمولی؛ و پیتزاهایش هم خاص و عجیب درست می‌شود.

در ماشین که بودیم خواست تا آهنگی پخش کنم. همین آهنگ پنج و نیم دقیقه‌ای را گذاشتم. انقدر خوشمان آمد و به آن هوا می‌چسبید که دو بار گوشش کردیم تا رسیدیم. و عجب پیتزایی بود! عجیب پیتزایی؛ کلی هم آوردیم به خواب‌گاه. (و دوستم امروز کاناداست).

بشنویم، Toward the light(سوی نور)‌ از Chris Spheeris

دریافت حجم: 12.7 مگابایت

سال‌هاست که ایران و کانادا پی داستان زهرا کاظمی روابط دیپلماتیک ندارند. این داستان به همراه تحریم‌ها یعنی ایرانی‌ها برای انگشت‌نگاری (که پنج دقیقه بیشتر طول نمی‌کشد) باید به کشور دیگری بروند. از آن‌جا که ایران از بهترین گذرنامه‌های جهان را داراست ایرانی‌ها جز چند اندک کشور همسایه که می‌شود بی‌ ویزا رفت کشور دیگری را انتخاب نمی‌کنند. امسال اما برای مدیریت عالی کرونا، همان چند کشور هم مرزهایشان به ایران را بسته بودند تا ترکیه بعد از پنج ماه مرزهای هوایی‌اش را باز کرد.

در ترکیه تنها آهنگ‌های ترکی گوش دادم. با هر ترکی که هم‌صحبت می‌شدم آهنگ‌های مورد علاقه‌اش را می‌پرسیدم. پیش از رفتن تاریخ استانبول را نگاه انداخته بودم، پیاده به ایاصوفیه و قصرهای سلاطین عثمانی رفتم و آهنگی را که سال‌ها بود می‌خواستم کنار همان دیوارهای بلند بشنوم گوش دادم؛ ساخت قلعه رومی از جان آتیلا. حالا می‌فهمم چرا این آهنگ را این جور ساخته. او آهنگ دیگری هم به نام ویوالدی در استانبول دارد اما نتوانستم مانند آهنگ قبلی ربط احساسی‌اش با استانبول را درک کنم.

اما کنار دریا که قدم می‌زدم، بیش از هر آهنگی کار زینب باکشی کاراتاگ به من روح استانبول را می‌رساند.

بشنویم Derdim Gizli(درد پنهانم)‌ از Zeynep Bakşi Karatağ

دریافت حجم: 12.6 مگابایت

دیروز باز هم به رودخانه رفته بودیم. وقتی خانواده در بالای آلاچیق یک کشاورز سفره انداخته بودند، من پا را تا زانو در رودخانه انداختم و برهنه‌پا بر سنگ‌هایش قدم زدم تا به زیر درختی خم شده رسیدم. چند دقیقه در زیر سایه‌اش ایستادم و به گوسفند‌ها نگاه کردم.

زمانی که به طبیعت می‌رویم من گوشی با خودم نمی‌برم ولی این بار خیلی هوس داشتم این آهنگ را زیر آن درخت بشنوم.

گوش کنیم، J'suis pas dupe (من ساده‌لوح نیستم) از pomme

دریافت حجم: 4.55 مگابایت