وقت زیادی را در یوتیوب می‌چرخم، وقتی که دوست داشتم کمتر می‌بود. خودم را این جور راضی می‌کنم که یوتیوب حداقل بهتر از به معنای واقعی کلمه تلف کردن وقت در اینستاگرام است. veritasium یکی از کانال‌هاییست که ویدئوهایش را حتما نگاه می‌کنم؛ از معروف‌ترین کانال‌های یوتیوب با بیش از ۱۷ ملیون دنبال‌کننده. ویدئوهایش آموزنده، جالب و خوش‌ساخت است. مثلاً ویدئو رنگین‌کمان‌اش را خیلی دوست داشتم یا این یکی که درباره جهت‌گیری سیاسی انسان‌ها بود، یا این یکی از بی‌نظیرترین مسائل احتمالاتی‌ای بود که شنیده‌ام. آشنای فیزیک‌دانی دارم که می‌گوید از معدود یوتیوبرهاییست که ویدئوهای فیزیکی‌اش معتبر است (خودش هم فیزیک‌دان است). روشن است زحمت زیادی برای ویدئوهایش می‌کشد. اگر ببینم نقطه آبی‌رنگ کانال‌اش روشن شده سریع می‌روم ببینم چه چیز تازه‌ای آورده.
اولین تابستانی که از مهاجرتم به کانادا می‌گذشت اتاقی کوچک در ساختمانی بزرگ اجاره کرده بودم. پنج نفر، همه‌مان دانشجو، هم‌خانه بودیم، هر کدام یک اتاق داشتیم با حال و آشپزخانه مشترک. یکی از هم‌خانه‌ای‌هایم هنری(Henry) بود. مکانیک می‌خواند. پسری اهل تورنتو با موهای بور و پوستی سفید و هیکلی بسیار ورزشکاری و باشگاه‌رفته! اولین برخوردم با او را یادم است. اولین روزی که آمد داشت با کمک پدرش وسایل‌اش را می‌آورد و بین این وسایل بسته بسته آب‌جو بود. سلام کردم و گفتم «به هیکلت نمی‌خورد انقدر آب‌جوخور باشی!» خندید و گفت این از ویژگی‌های عجیب من است، هم عاشق ورزشم و هم عاشق آب‌جو. آن چهار ماهی که با او رفیق بودم دیدم که راست می‌گوید؛ سخت‌ترین رژیم‌ها را در غذا خوردنش داشت اما آب‌جویش همیشه به‌راه بود! کمی که با هم دوست شدیم گفت که پدرش استاد اقتصاد دانشگاه تورنتو است و وقتی اسم پدرش را گوگل کردم دیدم که انگار آدم گنده‌ایست. با هم درباره فیلم و سریال حرف می‌زدیم و یک باری که غذای ایرانی به او دادم خوشش آمده بود. روزی به من گفت: «بذار یه چیزی بهت بگم، ما وقتی یکی می‌گه تورنتو می‌فهمیم اهل این طرف‌ها نیست، چون خودمون بهش می‌گیم تورانو با این که تورنتو نوشته می‌شه». یادم است تولدم را تبریک گفته بود ولی نفهمیدم از کجا می‌دانست کی تولدم است. روزی که داشت می‌رفت برای هم آرزوی موفقیت کردیم و دیگر ندیدم‌اش.
چند وقت پیش داشتم ویدئوی «چرا ام‌آی‌تی دارد ربات‌های حشره‌ای درست می‌کند؟» را از کانال veritasium می‌دیدم. بخش دومش که رسید، گرچه اول باورش سخت بود اما با خودم گفتم «باور کن این که هنری هست!». توضیحات ویدئو را نگاه کردم و دیدم نوشته نویسنده و کارگردان این قسمت هنری! دنیا چقدر کوچک می‌تواند باشد.
پ.ن: مدت زیادی نبودم، کمی طول می‌کشد به همه نظرات پاسخ بدهم.
پ.پ.ن: کار و زندگی من این روزها نوشتن است. یا باید مقاله علمی بنویسم یا جواب داورها را بدم یا خودم داوری کنم یا پاسخ ای‌میل بدهم. اگر می‌بینید کمتر می‌نویسم برای این است که زمان استراحت دیگر دستم به نوشتن نمی‌رود.
پ.پ.پ.ن: مدت زیادی نبودم. احتمالا وبلاگ‌های خوب زیادی آمده باشند که نمی‌شناسمشان. اگر وبلاگ جدید معروفی هست که به نظرتان نمی‌شناسم زیر بگذاریدش.
