قبلاً در این پست معرفی کوچکی درباره‌ٔ این شعبده‌باز طول موج‌های صدا نوشته‌بودم

گوش کنیم. موسقی Tears(اشک‌ها) از Vladimir sterzer

دریافت
حجم: 3.94 مگابایت

قسمت جدیدی رو به موضوعات وبلاگم اضافه کردم؛ نامش «فیلم کوتاه» است.

به مناسبت روز پدر چیزی مناسب‌تر از این فیلم کوتاه نخواندم، نشنیدم و ندیدم! چه چیزی گیرا‌تر از فیلمی که بتواند حس بغضی واقعی را در گلویت پدید آورد؟ این فیلم آورد…

ببینیم My daddy is a liar(پدر من یک دروغ‌گوست)

دریافت
حجم: 10.6 مگابایت

قبلاً سفر در زمان راحت‌تر بود.

ترجمه

وقتی شناختمش گم‌نام بود! الان هم زیاد نمی‌شناسنش. تا چند روز پیش حتی ویکی‌پدیا انگلیسی هم نداشت! اگر از من بپرسن که پیانیست مورد علاقت کیه؟ جواب من نه یانی خواهد بود و نه بتهوون و نه کلایدر من! جواب من بی‌شک ولادیمر سترزر هست.

سبکی کاملا متفاوت، خلاق، جادویی. به هیچ وجه تکراری نیست. سخته میران علاقم رو به آهنگ‌هاش با زبانی جز موسیقی بیان کنم و حروفی که برای بیانش به کار می‌برم قطعاً نت‌های آهنگ‌های خودشن چون هیچ نت دیگه‌ای نمی‌تونی بیانش کنه. فقط یکی دو آهنگ نیست! اکثر موسیقی‌هاش از پیانو‌اش در می‌آیند و در روح من جا می‌گیرند.

موسیقی Moaning of a Wounded Heart(ناله‌ٔ یک قلب مجروح) از Vladimir sterzer. بعد‌ها موسیقی‌های بیشتری از این پیانیست می‌ذارم.

(توصیه می‌شود با هدفون یا هندزفیری گوشش کنید)

دریافت
حجم: 4.79 مگابایت

پ.ن: چندی بعد صفحهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی‌ای که براش ساخته بودم رو پاک کردن، به علت «نداشتن سرشناسی». نداشتن سرشناسی یعنی این که این فرد هنوز اون‌قدر شناخته‌شده نیست که ویکی‌پدیا داشته باشه.

پ.ن2: همون طور که در این پست گفتم، صفحه ویکی‌پدیای فارسی براش ساختم و خوش‌بختانه احتمال پاک شدنش خیلی کمه.

تو این هوای بهاری ساری، بعد از خستگی پذیرایی از مهمون‌ها و درس و تکلیف دانشگاه، این آهنگ آرومم کرد :)

Connie's Butterfly(پروانهٔ کانی) به نوازندگی شهرداد روحانی

دریافت
حجم: 7.2 مگابایت

او یک نت اشتباهی بود، وسط آهنگ مورد علاقه‌ام

- وقتی بزرگ شدی می‌خواهی چی کاره بشی؟

+ من بزرگ نمی‌شم

{چگونه می‌توانیم به محک کمک کنیم؟}

گرمش بود؛ اما می‌لرزید.

زمانی چند حبهٔ انگور، بر روی میزی که جلوی مادر پسری قرار گرفته‌بود، تبدیل به نامی شد که حالا «پادکست محبوب من» نام دارد :) هایده و فؤاد، پشت میز بودند.

مرتبط: پست حبه‌ای انگو را در رابطه با حاشیه‌های پیرامون فواد، سازندهٔ پادکست رادیو روغن حبه انگور ببینید.

رادیو روغن حبهٔ انگور تنها یک خواب راحت نیست؛ تنها یک نوای زیبا نیست؛ حتی تنها یک پادکست نیست! این رادیو آن جای پرشده‌ای هست که سال‌ها خالی بود و اگر نباشد باز جایش خالی می‌شود. جای آن پادکست فارسی زبانی که همهٔ ما می‌خواستیم، جای آن پادکستی که با زبان صمیمیت با شنونده صحبت کند نه زبان پرطمطراقی، آن پادکستی که به پادکست‌های دیگر نشان داد نیازی نیست در زیرزمین قایم شوند تا با فریاد صدای خود را به بالا بفرستند، بلکه با صدای نرم هم می‌توان قصه گفت…

خانم‌ها و آقایان، معرفی می‌کنم. آنچه نبود و هست؛ رادیو روغن حبهٔ انگور، بعد از یک سال سکوت، شما را می‌خواند.

چند سالی هست که بهش گوش می‌دهم؛ خودش انگار پنج سالی بوده! بگذریم، انگار همین دیروز بود. مگر رادیو از کی اختراع شده؟ از هر وقت که ما احساس بکنیم! پس اگر تا حالا حبهٔ انگور را مزه نکرده‌اید انگار که حبهٔ انگور از همین امروز کارش را شروع کرده! کافی است تا به صفحهٔ آرشیو رادیو روغن حبهٔ انگور بروید تا تمام پنج سال فعالیت این پادکست از امروز آغاز بشوند.

از زبان خودشان، هایده یک مجسمه ساز و فؤاد یک روزنامه نگار است. من که باور نمی‌کنم! این تصور را از من نگیرید که آن‌ها یک صداپیشه حرفه‌ای هستند. من با این خیال سر می‌کردم.

یک سال منتظر برگشت صدایت بودم :) خوش برگشتی

بی‌هدف می‌گشتم که تو پوشهٔ موسیقی‌های قدیمی‌م پیداش کردم. یادآور سال‌ اول دانشگاه بود.

علاقه‌ام به سازهای جدید بیشتر از سازهای سنتی هست؛ اما این موسیقی زیباتر از اونی بود که بتونم ازش بگذرم. کریستوف رضاعی نوایی چنان جدید رو با سازهای سنتی درست کرد که فهمیدم به نوازنده باید بیشتر از نوا اعتماد کرد.

موسیقی «مینا» از آلبم کنعان که برای فیلمی به همین نام ساخته شده، موسیقی که باید با چشمان بسته گوش کرد.

دریافت
حجم: 760 کیلوبایت