این آهنگ عربی را می‌خواستم هفته‌ها پیش پس از دور دور در ماشین بنز یک عرب پولدار بی‌غم بگذارم و ماجراهای شبمان را بنویسم، که خرابی صندوق بیان خرابش کرد. حالا که صندوق بیان درست شده و می‌توانم آهنگ را بگذارم، همه آن حس و حال پریده و چیزی برای تعریف کردن ندارم. پس تنها گوش کنید.

بشنویم، حضل أحبک(دوستت می‌دارم) از عصام النجار

دریافت حجم: 8.27 مگابایت

برای اضافه شدن به کلکسیون عربی وبلاگ. بشنویم، فاضی شویة (وقتت کمی آزاده؟) از حمزه نمره.

دریافت حجم: 9.45 مگابایت

دوست مصری‌ام برای تخته‌بازی آمده بود خانه‌مان. یک سبک تخته نرد مصری یادم داد که شبیهش را ندیده بودم*. میان بازی خواست که آهنگ بگذارم، پرسیدم مصری؟ تعجب کرد. گفت جالب است که آهنگ مصری هم می‌شناسم. پرسید چه خواننده‌هایی را دوست دارم و من گفتم عمرو دیاب، محمد حماقی.. ناگهان دستش را دراز کرد و انگشت اشاره‌اش را طرفم کرد و گفت «او خواننده محبوبم است» بعد پرسید که چه آهنگی‌اش را دوست دارم. گفتم «ما بلاش». بلند خندید و گفت این محبوب‌ترین آهنگم است. بعد گفت که برایش عجیب بود که حماقی را می‌شناسم ولی از آن عجیب‌تر دوست داشتن ما بلاش بود، چون معروف‌ترین آهنگ این خواننده نیست.

بشنویم، ما بلاش (مرو) از محمد حماقی

دریافت حجم: 9.8 مگابایت

پ.ن*: مصری‌ها وقتی جفت شش می‌آورند می‌گویند «دوشش». فکر کنم از «دو شِش» فارسی آمده.

نمی‌دونم چی شد که من و خواهرم تو ماشین کل‌کل آهنگ عربی انداختیم و قرار شد بابا تصمیم بگیره کدوممون آهنگ عربی‌ای که انتخاب می‌کنه بهتره. خواهرم آهنگ «آه ونص» از نانسی عجرم رو انتخاب کرد و من آهنگ «معاک قلبی» از عمرو دیاب.

بابا آهنگ خواهرم رو به عنوان برنده انتخاب کرد و پانیذ هم گفت که آهنگ من رو دوست نداره، شما هم شاید دوست نداشته باشید؛ من اما خیلی دوستش دارم. جزء آهنگ‌های موردعلاقمه به شدتی که شاید یک روز تمام از صبح تا شب مدام بهش گوش داده باشم.

عمرو دیاب، این خواننده مصری، از مشهورترین خوانندگاه عربه و یکی از تاثیرگذارترین خوانندگان در ترویج سبک مدیترانه‌ای*

بشنویم. معاک قلبی(قبلم با توست) از عمرو دیاب

دریافت
حجم: 6.26 مگابایت

*سبک مدیترانه‌ای: تلفیقی از موسیقی عربی و موسیقی پاپ غربی است. شاید این ترانه از عمرو دیاب یکی از بهترین مثال‌ها برای این سبک باشد. ترانهٔ نورالعین(نور چشم)

دریافت
حجم: 6.69 مگابایت