Pomme - J'suis pas dupe

دیروز باز هم به رودخانه رفته بودیم. وقتی خانواده در بالای آلاچیق یک کشاورز سفره انداخته بودند، من پا را تا زانو در رودخانه انداختم و برهنه‌پا بر سنگ‌هایش قدم زدم تا به زیر درختی خم شده رسیدم. چند دقیقه در زیر سایه‌اش ایستادم و به گوسفند‌ها نگاه کردم.

زمانی که به طبیعت می‌رویم من گوشی با خودم نمی‌برم ولی این بار خیلی هوس داشتم این آهنگ را زیر آن درخت بشنوم.

گوش کنیم، J'suis pas dupe (من ساده‌لوح نیستم) از pomme

دانلوددریافت حجم: 4.55 مگابایت

مه رویان تاریخ

سال‌های اولی که به اینترنت اومده بودم گاهی می‌دیدم که برای تمسخر افرادی که به شدت حزب‌اللهی هستن می‌گن «اینا همونان که عکس خمینی رو تو ماه می‌دیدن». من از ماجرا خبر نداشتم ولی بعدتر فهمیدم که چنین شایعه‌ای در سال‌های اول انقلاب (1357) حسابی در بین مردم پیچیده بوده و بسیاری بهش باور داشتن.

منشا این شایعه برام سوال بود. برای همین رفتم ببینم که آیا او تنها نفریه که در ماه دیده شده؟ و طبق معمول دیدم که نه!

  • ادامه مطلب…

    درباره گفتن نام فیلم‌ها به فارسی

    به اطرافم که نگاه می‌کنم نگاهی شهوت‌آمیز در چشمان مردم ایران به غرب می‌بینم. هیچ وقت این نگاه را دوست نداشتم، گاهی کمی آزرده شدم و گاهی یک دنیا. در این باره اشاره‌هایی در پست تپه‌های سرسبز و سرزمین غرب کرده بودم. گاهی حس می‌کنم مردم یک آهنگ را بیشتر برای آن که فرانسویست دوست دارند. فحش در زبان فرانسوی برایشان زیباست و هر نوشته‌ای را در زبان انگلیسی منطقی می‌بینند*.

    اولین بار که در توئیتر با کسی بحثم شد سر تمسخر فردی بود که نام فیلمی را به فارسی گفته بود. در بحث دلایلی آورد که نشان دادن خنده‌دار بودنشان کاری نداشت. بار دیگر دیدم کسی را مسخره می‌کنند چون نام فیلم را «تلقین» گفته. چند روز پیش کسی نوشت با دیدن نام فارسی فیلمی بالا می‌آورد و در نظرات دسته‌های پرگلی از تایید گرفته بود.

    عجیب است. زمانی که فیلم انگل آمده بود این افراد آن را Parasite می‌گفتند. اما این فیلم کره‌ایست و نام اصلی‌اش گی‌سینگ‌چوون. به هفت سامورایی چه می‌گویید، چی‌چی‌نی‌ نا‌سامورآی؟

    از فیلم‌های پرآوازه دیگر نیز زندگی ادل است. این افراد به آن Blue Is the Warmest Colour می‌گویند در حالی که این فیلم فرانسویست و نام اصلی آن همان زندگی ادل یا به فرانسوی «لا وی د'ادل». یعنی نام انگلیسی آن حتی ترجمه نام فرانسوی‌اش هم نیست.

    ترجمه نام فیلم و کتاب یک چیز بدیهی و جهانیست. اما چه چیزی باعث می‌شود که عده‌ای -گرچه با سلیقه خود انتخاب کرده‌اند که این ترجمه، در زبان آن‌ها به زبان انگلیسی باشد- افراد دیگر را تمسخر کنند برای ترجمه فارسی این‌ها؟ چه چیزی پوشال پوسیده‌ای از زبان انگلیسی در مغزشان گنجانده؟

    پ.ن*: این من را به یاد واژه زیبای «مزخرف» می‌اندازد. مزخرف معنای اصلی‌اش «زَراَندود شده» است. مجاز از چیزی بی‌ارزش و پوک که تنها آب طلا دورش گرفته‌اند. این جا اما باید بگوییم انگلیسی‌اندود‌شده.

    داستان خیلی کوتاه 55

    آمدن کسی از تنهایی‌اش نمی‌کاست، و رفتن هرکس تنها‌ترش می‌کرد.

     به احتمال زیاد از وبلاگ کویر

    Max Richter - Written On The Sky

    موسیقی‌ها را گذاشته بودم پس زمینه گوشم و با چشمانم کتابی را می‌خواندم. رسید به این آهنگ، دیدم که چقدر به حال و هوای این روزها می‌آید*. چشمانم را بستم و برای چند دقیقه تنها گوش شدم.

    پ.ن*: مخصوصاً زمانی که برای فیلمی به نام جداماندگی ساخته شده.

    بشنویم Written On The Sky(نوشته‌شده بر آسمان) از مکس ریچر

    دانلوددریافت حجم: 3.82 مگابایت

    ورژن اصلی این آهنگ با ساز زهی و نامش در طبیعت روشنی روز است. من البته با پیانواش را بیشتر دوست دارم.

    Pinhani - Ne Güzel Güldün

    امروز داشتم به آهنگ‌های ترکی گوش می‌دادم. به یک موسیقی راک رسیدم و حس کردم خواننده مدام می‌گه «گل‌دون». گشتم تا ببینم آیا این همون گل‌دون فارسی هست که به ترکی راه پیدا کرده؛ و فهمیدم که نه Güldün فعلی ترکیست به معنای «خندیدی».

    گفتم این آهنگ رو با شما هم به اشتراک بذارم.

    بشنویم Ne Güzel Güldün (چه زیبا خندیدی) از Pinhani

    دانلوددریافت حجم: 7.05 مگابایت

    داماد بیل‌ گیتس، همسر تهی

    خسته که شدم رفتم تا بوک‌مارک‌های بسیار دورم را ببینم. به وبلاگی رسیدم که از سال‌ها پیش نگه‌اش داشته‌ام. وبلاگی با این نام: دختر بیل گیتس - امیر علیپور - جنیفر کاترین. پسری ایرانی که عاشق دختر بیل گیتس بود و می‌خواست با او ازدواج کند.

    وبلاگ‌اش را که بخوانید دردناک است. شش سال به‌روز شده. تعداد زیادی عکس از خودش را با فوتوشاپ کنار دختر بیل گیتس گذاشته که سراسر وبلاگ موجود است. برای او شعر عاشقانه نوشته و می‌گوید از تمام دنیا به او زنگ می‌زنند تا خبری از جنیفر بگیرند. خواستم ببینم این عشق از کجا شروع شد و فهمیدم استخاره:

    توی کانکس کارگری کارگاهمون در مورد ازدواج داشتم فکر می کردم، همیشه اعتقادم بر این بود که در مورد ازدواج خودتو محدود به نزدیکان خودت و شهر خودت و حتی کشور خودت نکنی، تا اون موقع جدی فکر نکرده بودم و از خارج هم دخترهای زیادی نمی شناختم. این بود که یاد دختر بیل گیتس افتادم. تصمیم عجیبی بود، چند روزی بهش فکر کردم اما در انتخاب تردید داشتم.

    توی کانکس چندتایی کتاب آورده بودم که شبا تا دیر وقت مطالعه می کردم، یه قرآن با خط عثمان طه و ترجمه فارسی آیه الله مکارم شیرازی داشتم. از رهبری شنیده بودم که امام هم استخاره می کرد، این شد که برای مشورت از قرآن استخاره گرفتم این آیه اومد:
    سوره ۲۰: طه - آیه 52
    قَالَ عِلْمُهَا عِندَ رَبِّی فِی کِتَابٍ لَّا یَضِلُّ رَبِّی وَلَا یَنسَى ﴿۵۲﴾
    گفت: آگاهی مربوط به آنها نزد پروردگار من در کتابی ثبت است پروردگار من هرگز گمراه نمی‏شود و فراموش نمی‏کند.
    گشتم تا ببینم امروز کجاست. صفحه اینستاگرامی داشت. انگار به کار مشغول است و حتی در صحنه کوچکی از یک فیلم در نقش یک طلبه بازی کرده‌است. هر چه هست امیدوارم بیماری‌اش خوب شده باشد و زندگی تازه‌ای را تجربه کند.

    آن زمان که این وبلاگ را دیده بودم نمی‌دانستم روزی چنین قصه‌ای در یک قدمی خودم اتفاق می‌افتد.
    سکینه خانم بیوه‌ای است که مادرم گاهی به او کمک مالی می‌کند. همان زمان که او برای کار به خانه ما می‌آمد پسرش کارت بانکی‌اش را می‌دزدید تا پنهانی خوراکی بخرد. همین پسر سال‌ها بعد با اندوخته‌پول مادرش دماغ‌اش را عمل کرد. دختری هم دارد به نام سمیرا. چند سال پیش مادرم برایش کیک و وسایل خرید تا بتواند اولین تولدش را با دوستانش جشن بگیرد.
    یک روز سکینه خانم به محله‌اش که رفت همسایه‌ها و دوستان گرد او گشتند و عتاب‌گونه به او گفتند که «چرا نمی‌گذاری دخترت ازدواج کند؟ بیست‌و‌چهار سالش شده! سمیرا هوارکشان محله را گفته که مادرش خواستگاران را رد می‌کند و نمی‌گذارد او ازدواج کند». سکینه خانم متعجب گفت او خواستگاری ندارد که او نگذارد، خواستگارش کیست؟ رفتند و پرسیدند و سمیرا گفت: «تُهی، حسین تُهی اومده خواستگاری من و مامان نمی‌ذاره». سپس به سر و صورت کوفت فریاد زد که چرا نمی‌گذارید من عروس بشوم.
    سکینه خانم گریه‌کنان پیش مادرم آمد. مادر برایش یک روان‌شناس پیدا کرد و بعد از ماه‌ها دارو خوردن و روان‌کاوی حالا فهمیده است که تُهی خواننده‌ای آن ور آب‌ها، پشت مرزهای ایران است و هیچ گاه به خواستگاری‌اش نیامده.
    دو سال پیش در این بارهٔ توئیت کرده بودم.

    الهه رانت

    در دانشگاه که بودم داستان زیاد می‌شنیدیم. یکی از این داستان‌ها درباره الهه رانتی بود که روزگاری در دانشگاه تحصیل می‌کرد.

    اولین بار که شنیدم لای صحبت کسی بود که در نکوهش رانت بسیج دانشگاه حرف می‌زد. می‌گفت زمانی کسی رئیس بسیج بود که با سهمیه شاهد قبول شده بود و در دانشگاه درسی را نبود که نیوفتاده باشد و به زور توانست لیسانس بگیرد، پس از آن صاف فلان مقام بسیار بالا را با رانت بهش دادند. نامش را نگفت ولی.

    پس از آن دو-سه بار زمانی که با مکانیکی‌ها بودنم از او شنیدم. بچه‌هایی که برای کارآموزی به سایپا رفته بودند از داستان‌های جالبی درباره فساد در سایپا حرف می‌زند. این لا می‌گفتند که ما روز و شب درس مکانیک خواندیم تهش نان جلویمان نمی‌اندازند حالا الهه رانتی بود در شریف که همه درس‌هایش را افتاده ولی چون به بالا وصل بوده شده مدیرعامل سایپا. نامش را کسی نمی‌دانست ولی.

    در چند روز اخیر بحث زیادی حول مهرداد پذرپاش شکل گرفته. از جعل نامه سابقه کاری‌اش بگیر تا دزدی ارزش‌افزوده توسکا. مطلبی ازش خواندم که می‌گفت ایشان پله‌های ترقی را نه با پله‌برقی بلکه با آسانسور طی کرده، لای آن متن دیدم نوشته «دانشگاه شریف...مدیرعامل سایپا»؛ فهمیدم که اوه! پس الهه رانت افسانه‌ای دانشگاه همین بذرپاش بوده که امروز رئیس دیوان محاسبات شده.

    آقای بذرپاش چیزی که دود از کله‌ام پراند این بود که خواندم شما ورودی ۷۷ دانشگاه هستید. این که پس از گذشته دو دهه نام شما هنوز در حافظه افسانه‌ای دانشگاه زنده‌است نشان می‌دهد که شما چه الهه‌ای بوده‌اید. جز پدیده شما تنها مریم میرزاخانی به این افتخار نائل آمده.

    Despina Vandi - Katalaveno

    دیروز پرسیده شدم که آیا هنوز این آهنگ محبوب‌ترین آهنگم هست؟ جوابم بله بود. هم این آهنگ محبوب‌ترین آهنگ است و هم دسپینا وندی محبوب‌ترین خواننده‌ام.

    نگاه به کودکی هم‌واره برای من هم‌راه با درد شدیدی از نوستالژی است، نوستالژی توأم با موسیقی. کودکی من زمانی بود که آهنگ‌های شیش و هشت -که من زیاد دوستشان نداشتم- در ایران به شدت موج گرفته بودند و موسیقی فارسی ضعیف شده بود*. من بیشتر زمانم به آهنگ‌های خارجی گوش می‌دادم بی‌ آن که کلمه‌ای بفهمم. خوش‌بختانه دقیقاُ همان زمان آهنگ‌های نوجوانانه در آن ور آب مد شده بودند.

    حالا که عقب نگاه می‌کنم باید بپذریم سلیقه‌ام بسیار تغییر کرده، البته اگر با ده-پانزده سالگی‌ام هم‌سلیقه بودم باید تعجب می‌کردم. آهنگ‌هایی که روزگاری برایم ریتمی معجزه‌بار داشتند امروز آن رنگ قدیم را ندارند، مانند «دختری مثل تو» یا «سنگ‌دل». یاد گرفتن زبان انگلیسی و فهمیدن متن هم بخشی از علاقه‌ها را کشت، مثلاً «تنها یک رویا» دیگر برایم نابود شده؛ گرچه که هنوز هم ریتمی عالی دارد.

    ولی بعضی آهنگ‌ها هیچ وقت برایم کهنه نشدند. یکی همین آهنگ که هر بار که گوشش می‌کنم تازگی دارد، یکی «خیلی کم خیلی دیره» از جوجو و چندین آهنگ دیگر. آبی را هم نباید جا بیاندازم.

    بشنویم، Katalaveno(می‌فهمم) از Despina Vandi

    دانلوددریافت حجم: 5.81 مگابایت

    پ.ن*: سلیقه هر کس متفاوت است. ولی من ترجیح می‌دهم صدها بار آهنگ رفته الهه را گوش کنم تا آهنگ‌های امروزی فارسی که حس نمی‌کنم شاعرشان صادقانه حرفی از دل زده.

    شایعاتی که ایرانیان باور دارند

    می‌خوام بعضی شایعات گسترده‌شده در ایران رو در این پست فهرست کنم. تعداد این شایعات زیاده و تلاش کردم تنها معروف‌ترین‌هاشون رو بنویسم یا حداقل بهشون اشاره‌ای داشته باشم. بعضی از این شایعات ممکنه تاثیر مستقیم روی رفتار و عادت‌های مردم داشته باشه. امیدوارم بتونم در طول زمان این فهرست رو بهتر کنم.

    پیش از همه چیز یک توصیه یک خطی بکنم: اگر به دنبال مطالب علمی هستید، به وب‌سایت‌های فارسی اعتماد نکنید.

  • ادامه مطلب…
    ۱ . . . ۱۱ ۱۲ ۱۳ . . . ۲۵
    سرندیپیتی تنها نام شخصیت صورتی کارتون جزیرهٔ ناشناخته نیست؛ «serendipity» واژه‌ای انگلیسی با پیشینه ایرانیست که به یافته‌ای نیکو به صورت ناگهانی اشاره دارد. دست‌آوردی اتفاقی و مثبت که جوینده به دنبالش نبوده، اما به دستش آورده.
    همان‌طور که بعضی آدم ها ناگهان خوشبخت می‌شوند، همان‌طور که شاید شما یک روز سرندیپیتی خود را بیابید.

    پ.ن: واژه سرندیپیتی از واژه ایرانی سرندیپ ساخته شده. سرندیپ به معنای سریلانکایی است.


    ذات متن برای خوانده شدن است. کپی بدون ذکر منبع مجاز می‌باشد.